Grappig idee.

tja, de donkere dagen voor kerst.
Zit in oude familie fotoalbums te kijken.
Foto’s van mijn opa en oma.
Veel mensen die ik ken maar ook,
mensen die ik totaal niet ken.
Ouders van mijn oma?
Opa?
Geen idee.
Dan een foto van mijn opa en oma samen.
Opa kijkt heel blij en oma;
bedenkelijk of van “we spreken elkaar nog mannetje”.
Kan ik me voorstellen.
Opa een bon vivant avant lettre.
Oma dat typische norse Indische.
Ieder zo getekend door hun verleden.
Jaren Jappen kamp,
krijgsgevangene Birma spoorweg.
Misschien maakt het de foto daarom zo mooi.
Ik weet niet wat ze toen op dat moment dachten.
Wel over fantaseren.
Beide wisten toen niet dat ik meer dan een halve eeuw later,
zou schrijven,
me afvragen.
Wat dachten ze op dat specifieke moment van de foto?
Grappig idee, toch?……

your_ip_is_blacklisted_by sbl.spamhaus.org