Meester.

Hij is ergens in de 70.
Straalt een rust uit die ik zelden gezien heb.
We spreken niet ons beider taal.
Toch een taal die we beide begrijpen.
Geen woorden.
Slechts respect.
In mijn jeugdige lichtzinnigheid heb ik geschonden.
De grenzen van leerling en meester.
Ik ken het slechts van film.
Hoe kan ik de regels dan ook kennen?
Hij leert ze me door te zwijgen waar ik wil spreken.
Hij kijkt me slechts aan.
Er spelen krachten die ik niet kan duiden.
Mijn triomfgevoel als zijn anders onbewogen gezicht even smelt
bij een verhaal van mij.
Geen vragen.
Kijken.
Slechts kijken.
Ik zie.
Ik voel wat ik zie.
Hij leert me,
meester…