Fietsers.

Ze haalden me in.
Daar ’s morgens langs de Maas.
Eerst hij toen enkele meters daar achter, zij.
Pepper kwispelde en ik zei; goeie morgen!
De man keek me slechts humeurig aan.
De vrouw arrogant en enigszins verbaasd.
Een wild vreemde die zomaar goeie morgen zegt!!!???
Ik dacht; “hallo ook goeie morgen!”
Een eindje verderop stopte de vrouw.
Viste uit haar fietstas een GSM op.
De man keek geërgerd om toen hij haar zag bellen.
Ik zag hem twijfelen; zou hij stoppen?
Hij stopte uiteindelijk toch maar.
Wie zou ze bellen?
De huishoudster die op hun huis past om te vragen of ze
de bloemen wel water heeft gegeven?
Het kan ook zijn dat ze haar hoog zwangere dochter belde
of ze de bevalling een dag of wat uit kon stellen omdat
ze nog een dagje langer in Limburg wilden blijven.
Misschien wel haar advocaat om de echtscheiding te regelen.
Wie zal het zeggen.
Later haalden ze me weer in,
eerst hij toen weer zij.
Ik dacht: hij mòet van haar “gezellig” op vakantie.
Ook nog op de fiets.
Hij snakte naar zijn lekker naar leer ruikend Jacquar.
Zijn nieuwe jonge secretaresse.
Een goeie borrel met sigaar.
Maarja het bedrijf staat voor de helft op haar naam.
Gezellig, samen op vakantie…