Schilderij

Ik kwam bij haar.
Ongemerkt.
Ze schilderde.
Haar schilderij.
Ze ging er in op.
Harde streken van een zinderend penseel.
Gelardeerd met wat kraaltjes en veren.
Ik wist niet.
Zij wel.
Nu wij samen.
Van ons samen.
Een heerlijk moment.
Het had kunnen zijn.
Het stierf een snelle dood.
Evenals onze liefde.
De herinnering blijft.
Net als het schilderij boven haar bed….