Mysterie ... ik wil zo graag

“Wanneer je doordringt in de essentie volgt
mysterie op mysterie”.
Mooie woorden hè?
Van een of andere wijze Chinees Lü Yen.
Ik las het vanmorgen
Of was het een andere morgen?
Bracht me wel aan het denken.
Ik wil niet steeds terug vallen wat eens was,
maar toch.
Deze wijze woorden vertelden iets over mijzelf.
Want steeds weer probeer ik door te dringen tot de essentie
van mijn eigen ik.
En ja mysterie op mysterie volgt.
Niet dat ik mijzelf als een groot mysterie beschouw maar
eerder, “mijn mysterie”, mijn hersenen.
Steeds weer meet ik me de ongelooflijke arrogantie aan dat ik
het onder controle heb.
En dan toch blijkt steeds weer verre van.
Leg ik dan toch die lat te hoog?
Mijn onmogelijk doel direct na mijn ongeval; ‘weer gaan schermen’.
Nu mijn Oekraïense maître in gebroken Duits tijdens een schermtraining:
“Junke, mach volgendes:
Schritt vorwerts, kreiss six, Arm strecken, aber nicht völlig,
Scheinbar Angriff in vier, Gegner parriert, halber keiss Parrade acht,
jetzt aber Arm völlig strecken mit Ausfall, behalte dein Ellenbogen hinter der Glocke und die Flinte sollst du so halten sodass er nicht daneben gleitet also behalte die Spitze auf deinem Gegner gerichted, dein Hand soll mit einem leichten Winkel mit Daum nach oben und deine Fusse behaltste du auf die linie, behalte dein Körper gerade und kein zwischen Schritt.
Erstens kriegst ein Tempo unterschied und kassierst du und zweitens…”.
Scheisse Alex mein Kopf macht das nicht mit!!!
Junke beruhige dich.
Ich hab gesehen das du kannst.
Wir kriegen das schon hin aber beruhige dich erstmahl.
Ik voel me soms als een Alzheimerpatiënt die tijdens een helder moment zich bewust wordt van zijn ziekte.
Meervoudig handelingen met hersenletsel,
Ik wil zo graag…