Pierrot

Te midden van een bier drinkende hossende massa.
Daar met een wit clownspak, wit geschminkt gezicht.
Klein treurig rood mondje.
Een traan op zijn wang.
Pierrot,
een man maar ook een vrouw.
Of juist een vrouw.
Een moeder.
De traan was geen schmink.
Haar traan
Een traan van verlies.
Haar kindje.
Het is zijn muziek fluisterde ze.
Ik knikte.
Ik dacht; het is nu jouw muziek.
Je leeft zijn muziek.
Uit jouw schoot geboren.
Ik zie hoe je krampachtig jouw wereldbeeld projecteert tot volmaaktheid.
Een beeld geschapen door eens je ouders.
Telkens weer ontkennend.
De totale perfecte wereld bestaat niet.
Wel de schaduwzijde waar Jung over schrijft.
En dat is de wereld.
Jouw wereld.
Zoek je schaduwzijde.
En je zult vinden.
Moeder, vader, dochter … zoon.
Laat ze vrij.
En uiteindelijk jezelf …